آنکس که صلاح خود نداند در کار

و آنهم که نیوشد که بدو گوید یار

او را بگذار و از او چشم بدار

که او سیلی روزگار یابد بسیار

 

عشق من، خاطرهء عشق من از یاد مبر

یادم ای لالهء شعر و سخن از یاد مبر                                                 

آن گلی یاس سپیدی که به دستم دادی

ای گل یاس سپیدم ، چمن از یاد مبر

خاطرات خوش این عشق جنون آسا را

مبر ای بوی خوش یاسمن از یاد مبر

چون ببوسد لب مهتاب گل روی تو را

بوسه ام ای گل مهتاب تن از یاد مبر

چون پر نرم نسیمی بنوازد رویت

نغمهء نرم غزل های من از یاد مبر